برای برخی بلاها سخت گیرانه تر از جانب خداوند در نظر گرفته می شود !!!
مثلا در ماجرای حضرت یعقوب بدلیل عدم پذیرایی گرم از فرد مستمند در شب خدا فراق ده ها ساله از یوسف را نصیب ایشان کرد .
بنی اسرائیل بعد از عبور از دریای سرخ و دیدن معجزات فراوان و سرپیچی از فرمان موسی علیه السلام در ده روز تخلف برای توبه شان دستور آمد « فقتلوا انفسکم عند بارئکم »
برای علما هم مصداق داشته است ؛ مثلا حضرت آیت الله نخودکی اصفهانی در حالاتشان نقل شده است که ایشان روزی نماز صبحشان قضا شده بود و فرزندشان را همان روز از دست دادند !
این قاعده در آیاتی از قرآن به آن اشاره شده است
حواریون حضرت عیسی عرض کردند می شود مانند حضرت ابراهیم و مادرت مریم ،برای ما هم جلوه هایی از ملکوت را نشان دهی ؟ ابراهیم به خداوند عرض کرد
وَ إِذْ قالَ إِبْراهیمُ رَبِّ أَرِنی کَیْفَ تُحْیِ الْمَوْتى قالَ أَ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قالَ بَلى وَ لکِنْ لِیَطْمَئِنَّ قَلْبی ...
یاران عیسی عرض کردند :
قالَ عیسَی ابْنُ مَرْیَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَیْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ تَکُونُ لَنا عیداً لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا وَ آیَةً مِنْکَ وَ ارْزُقْنا وَ أَنْتَ خَیْرُ الرَّازِقینَ114قالَ اللَّهُ إِنِّی مُنَزِّلُها عَلَیْکُمْ فَمَنْ یَکْفُرْ بَعْدُ مِنْکُمْ فَإِنِّی أُعَذِّبُهُ عَذاباً لا أُعَذِّبُهُ أَحَداً مِنَ الْعالَمینَ115
حضرت عیسی علیه السلام وقتی عرض کردند خداوندا مائده ای از آسمان نازل کن تا برای ما عید باشد و خداوند در پاسخ نه نمی گوید ولی شرط می گذارد که اگر حجت آشکار نشانتان دادم و خطایی بعد از آن از شما سر زد طوری شما را عذاب خواهم کرد که هیچ قومی را عذاب نکرده باشم .
درجبهه حق هر چه ظهور بیشتر شود کار خطرناک تر می شود چرا که دیگر مشکل از عدم بصیرت نیست تا عذاب تقلیل پیدا کند ؛ خضرت امیر علیه السلام در مورد خوارج فرمودند :
الإمامُ علیٌّ علیه السلام : لا تُقاتِلوا (تَقْتُلوا) الخَوارِجَ بَعدی ؛ فلَیس مَن طَلبَ الحقَّ فأخْطَأهُ، کَمَن طَلبَ الباطِلَ فأدْرَکَهُ . .
بعد از من با خوارج نجنگید (خوارج را نکشید) ؛ زیرا کسى که طالب حقّ باشد و به آن نرسد همچون کسى نیست که جویاى باطل باشد و به آن دست یابد .
بعد از اینکه معاویه با استفاده از ساده لوحی ابوموسی اشعری جامعه ی مسلمین را فریب داد و حق روشن شد , سه سال بعد از آن امام حسن علیه السلام با معاویه روبه رو شد و دوباره مردم فریب او را خوردند لذا در فاصله شهادت امام حسن علیه السلام تا قیام کربلا فقط هشتاد هزار مسلمان توسط معاویه کشته شد .
مشخض می شود این قاعده فقط برای معجزات نیست بلکه در عرصه های اجتماعی هم خداوقتی حجت های خود را اشکار کند و مردم واقعیت را مثل روز می بینند توبیخ انها سنگین خواهد شد .
بعد از کربلا هم کشتار عظیم در کوفه و مدینه اتفاق افتاد.
امام صادق علیه السلام فرمودند :
و اللّه ِ لَتُمَحَّصُنَّ ، و اللّه ِ لَتُمَیَّزُنَّ ، و اللّه ِ لَتُغَربَلُنَّ ؛ حتّى لا یَبقى مِنکُم إلاّ الأندَرُ ···
امام صادق علیه السلام : به خدا قسم که در بوته آزمایش گداخته مى شوید···
به خدا قسم که از یکدیگر متمایز مى شوید، به خدا قسم که غربال مى شوید، چندان که از شما جز اندکترین شمار باقى نماند
بعد امام صادق علیه السلام این آیه را خواندند :
ام حسبتم ان تدخلوا الجنه ولما یعلم الله الذین جاهدوا منکم و یعلم الصابرین .
اینجا صحبت از عدم بصیرت نیست چون قضایا اشکار خواهد شد هرجه به پایان نزدیک می شویم بلکه صحبت از جهاد و صبر است ؛ یعنی امتحان آخر الزمانی قبل از ظهور مجاهد بودن و صابر یودن است لذا وقتی حجت ها اشکار می شوند باید نوع امتحان عوض شود .
قال الصّادق إِنَّ قَوْماً مِمَّنْ آمَنَ بِمُوسَی قَالُوا لَوْ أَتَیْنَا عَسْکَرَ فِرْعَوْنَ وَ کُنَّا فِیهِ وَ نِلْنَا مِنْ دُنْیَاهُ فَإِذَا کَانَ الَّذِی نَرْجُوهُ مِنْ ظُهُورِ مُوسَی صِرْنَا إِلَیْهِ فَفَعَلُوا فَلَمَّا تَوَجَّهَ مُوسَی وَ مَنْ مَعَهُ إِلَی الْبَحْرِ هَارِبِینَ مِنْ فِرْعَوْنَ رَکِبُوا دَوَابَّهُمْ وَ أَسْرَعُوا فِی السَّیْرِ لِیَلْحَقُوا بِمُوسَی وَ عَسْکَرِهِ فَیَکُونُوا مَعَهُمْ فَبَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَلَکاً فَضَرَبَ وُجُوهَ دَوَابِّهِمْ فَرَدَّهُمْ إِلَی عَسْکَرِ فِرْعَوْنَ فَکَانُوا فِیمَنْ غَرِقَ مَعَ فِرْعَوْنَ .
امام صادق امام صادق فرمود: قومی از مؤمنین به موسی گفتند: کاش نزد فرعون می‌رفتیم و با او بودیم و از دنیایش بهره‌مند می‌شدیم، و چون امید ما که ظهور موسی بود برمی آمد، نزد او می رفتیم، و این کار را کردند. چون موسی و همراهانش گریختند، سوار شدند و شتاب کردند تا به موسی و همراهانش برسند و با آنها باشند. خدا فرشته‌ها فرستاد که به صورت چهارپایان آنان زدند و آنها را برگرداندند به لشکر فرعون، و با همراهان فرعون غرق شدند .
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج10، ص 558
الکافی، ج5، ص109/ نورالثقلین/ البرهان
عده ای از منتظرین حضرت موسی علیه السلام چون صبر اقتصادی نداشتند در زمان انتظار موسی از مواهب فرعون خودشان را بهره مند کردند و منتظر هم بودند ولی خداوند زمان ظهور انها را پس زد و قبول نکرد .